"Therapie heeft me geholpen om personages effectiever te creëren"

Jojo Moyes, de Britse auteur van 'After You', heeft zojuist het boek 'Love Lives Here' uitgebracht, een roman die gaat over dood en scheiding, maar ook over liefde en vergeving. De roman bevat drama, maar ook humor, zoals de schrijver ons gewend is.

Jojo Moyes was onlangs in Portugal, meer bepaald op de boekenbeurs van Lissabon, om haar nieuwe werk te presenteren, dat in ons land werd uitgegeven door Porto Editora.

Notícias ao Minuto maakte van de gelegenheid gebruik om met haar te praten. Tijdens het interview, dat via e-mail werd afgenomen, sprak de schrijfster niet alleen over "Love Lives Here", maar ook over de persoonlijke (en professionele) uitdagingen waarmee ze te maken heeft gehad, waaronder burn-out, scheiding, rouw en therapie.

Er was nog tijd om zijn passie voor Portugal te uiten, een van zijn favoriete landen waar hij minstens drie keer per jaar naartoe gaat.

Maar laten we even teruggaan in de tijd. Pauline Sara Jo Moyes 'werd' Jojo Moyes in 2002, toen ze een carrière van tien jaar als journaliste inruilde voor een leven als schrijfster.

In twintig jaar tijd heeft hij wereldwijd meer dan 50 miljoen boeken verkocht, die in 44 talen zijn vertaald, waaronder het Portugees.

"After You" is een van zijn bekendste (en bestverkochte) werken. Het was zo succesvol dat er in 2016 een film met dezelfde titel uitkwam.

Deze keer presenteert Jojo Moyes ons een boek dat ze eerder omschreef als een "komedie". 'After You' vertelt ons over iets wat tegenwoordig maar al te vaak voorkomt: een "disfunctioneel en verward" gezin dat worstelt met meerdere trauma's. Onderweg voelen we, naast een paar goede grappen, ook de kracht van liefde.

Mijn boeken zijn niet gebaseerd op waargebeurde verhalen, maar ik haal inspiratie uit wat er om mij heen gebeurt.

Je hebt zojuist 'Love Lives Here' uitgebracht, een boek over een imperfect gezin en de kracht van liefde. Wat inspireerde je om dit verhaal te schrijven?

Mijn boeken zijn niet gebaseerd op waargebeurde verhalen, maar ik haal inspiratie uit wat er om me heen gebeurt. Ik wilde al lang een verhaal schrijven over een disfunctioneel gezin en de vraag onderzoeken hoe we onze problemen van generatie op generatie doorgeven – of juist niet doorgeven.

Het is een boek dat liefde, scheiding, dood, trauma, vergeving combineert... En altijd met humor. Hoe krijg je dat voor elkaar?

Ik denk dat tragedie voor de Britten vaak geassocieerd wordt met komedie. We vinden humor in de donkerste momenten van het leven, in de meest betekenisvolle. Zijn we gewoon niet goed in het omgaan met emoties? Misschien. Bovendien ben ik ook een goedhartig persoon. Ik probeer altijd iets grappigs te vinden in alles wat er gebeurt. Dat is de beste manier om het leven te benaderen.

Sinds 2002 publiceert hij bijna jaarlijks boeken. Altijd met succes. Waar haal je zoveel inspiratie vandaan?

Ik denk dat het genoeg is om een scherp waarnemer te zijn. Ik ben tien jaar journalist geweest en dat gaf me de mogelijkheid om verhalen te zien die anderen niet zien. Mensen zijn oneindig interessant. Hoe ze dingen verpesten, hoe ze hun eigen geluk saboteren. En dat inspireert me.

Je hebt jarenlang als journalist gewerkt, maar hebt er toen voor gekozen om je fulltime op je schrijverscarrière te richten. Is dat je grootste passie? Mis je de journalistiek?

Ik miste de journalistiek enorm toen ik ermee stopte. Ik identificeerde me zo sterk met mijn werk dat ik niet meer wist wie ik was toen ik ermee stopte. Sterker nog, ik had zelfs therapie nodig om mijn persoonlijkheid los te koppelen van mijn carrière. Fictie schrijven is echter altijd mijn ware passie geweest, en nu denk ik niet dat ik nog journalist zou kunnen zijn. Ik prijs me gelukkig dat ik doe wat ik het liefste doe.

Hoe is het om een bestsellerauteur te zijn? Voel je enige druk?

Nou... ik was geen bestsellerauteur in de eerste tien jaar van mijn literaire carrière, dus ik kan wel zeggen dat het veel beter is om een bestseller te zijn! [lacht]. Maar nee, ik voel geen druk om te verkopen; ik vind het belangrijk om mijn lezers niet teleur te stellen. Ik doe mijn best om een boek te schrijven dat goed genoeg is om ze tevreden te stellen als ze het uit hebben.

Heb je ooit last gehad van een writer's block? Je sprak onlangs in een interview over een burn-out...

Ik denk niet dat ik ooit echt een writer's block heb gehad. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik niets kon schrijven. Maar in 2020 had ik het moeilijk. Mijn huwelijk was net uit elkaar gevallen, mijn moeder lag op sterven en we zaten midden in een pandemie. Zoals zo vaak, beïnvloedden deze dingen mijn verbeelding. Het was Lou Clark, mijn personage in 'After You', die me erdoorheen hielp. Ik schreef een kort verhaal over hoe zij met de lockdown omging, en dat bracht me weer helemaal terug naar mijn oude zelf.

Je hebt in verschillende interviews ook gesproken over het belang van therapie, niet alleen persoonlijk, maar ook voor je boeken. Hoe helpt therapie je bij het creëren?

Ik geloof sterk in het belang van therapie. Als iemand schrijft, is hij of zij meestal geïnteresseerd in de menselijke natuur en wat mensen doen. Therapie heeft me niet alleen geholpen mijn eigen emoties en gedrag te begrijpen, maar ook om personages effectiever en realistischer te creëren. Ik denk dat ik dankzij therapie een gelukkiger en aardiger mens ben.

Welke veranderingen hebt u in uw leven doorgevoerd sinds u bijna bent uitgebrand?

Ik werk niet zo veel! Ik realiseerde me niet dat ik overweldigd was, omdat ik van mijn werk hou. Maar het was normaal om twaalf uur per dag te werken. En ik was vaak op tournee. Nu heb ik een rustiger leven en doe ik dingen die ook goed voor me zijn. Ik sport, breng tijd door met vrienden, ga paardrijden en laat mijn honden uit. Ironisch genoeg merkte ik dat ik mijn nieuwste boek veel sneller heb geschreven dan mijn vorige. Ik vraag me af of die twee dingen niet met elkaar te maken hebben.

Je was onlangs in Lissabon om 'Love Lives Here' te presenteren. Ben je al eens in Portugal geweest? Hoe was die ervaring op de boekenbeurs in de hoofdstad?

Portugal is een van mijn favoriete landen. Ik bezoek Portugal drie keer per jaar om te paardrijden in een centrum in de Alentejo, en ik probeer altijd minstens één nacht in Lissabon door te brengen, omdat ik van de stad hou. Maar het is alweer tien jaar geleden dat ik aan een literair evenement in jouw land heb deelgenomen, en het was geweldig om de boekenbeurs van Lissabon te bezoeken en weer contact te leggen met mijn Portugese lezers. Het was een fantastische ervaring. Ik ben van plan om meer tijd in Portugal door te brengen en ben al Portugees aan het leren om beter te communiceren als ik erheen ga. Dankjewel!

Lees ook: "Schermen bieden gefabriceerde content. Boeken nodigen ons uit tot verbeelding, tot vliegen."